- lətafətli
- sif. Zərif, incə, lətif, məlahətli, xoş. Büllur lətafətlim, sənubər boylum; Huriyü qılmanım, neçün gəlmədi? M. P. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
lətafətli
Look at other dictionaries:
məlahətli — sif. Gözəl, lətafətli, şirin, xoş; cazibədar, duzlu. Məlahətli qız. Məlahətli gülüş. – <Camaat:> Hacı Ağa, bu qız kim ola, nə məlahətli səsi var? M. C.. Gözəlim, gözlərinin söhbəti hər yanda olur; Bu məlahətli baxışlar quzu, ceyranda olur.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pürlətafət — f. və ə. lətafətli, çox incə, çox lətif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cazibədarlıq — is. Cazibəlilik, cəzbedicilik, cazibə qüvvəsinə malik olma; lətafət. Gülgəz bütün gözəlliyi və cazibədarlığı ilə <Səmədin> qarşısında dayanıb, sehirlənmiş kimi yerindən tərpənə bilmirdi. Ç.. Olduqca cazibəli və nəzakətli qız öz işilə məşğul … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
abdar — sif. <fars.> 1. Sulu, şirəli, təravətli, lətafətli. Özündən oldu meyə bəzmdən kənar olmaq; Qələtdi bəhs ləbi ləli abdarınla. Q. Z.. Nazənin qız . . yanaqları kimi qızarmış bir qızılgül dərib, şirmayı əli ilə abdar ləblərinə yaxınlaşdıraraq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lətifə — ə. 1) gülməli, qəribə söz, hekayə və s.; qısa gülməli nəsr əsəri; 2) zarafat, hənək ə. lətafətli, zərif, incə (qız) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müləttif — ə. incələşdirən, lətafətli edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ruhani — 1. <ər.> 1. is. Din xadimi. Əqdinikah mərasimi olduqca təntənəli keçdi, bütün Şuşa ruhanilərinə xələt verildi. Ç.. 2. sif. Din ilə bağlı olan, dinə aid olan; dini. . . Millətin ruhani ataları – mollalar millətin avamlıqda qalmaqlarından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəna — sif. və is. <ər.> şair. 1. Gözəl (qız, qadın). Kim bilir, yollarında, ey rəna! Nə qədər, uf, boyun bükənlər var. A. Ş.. 2. Gözəl, lətafətli, qəşəng. Bu haman rəna qəzəldir ki, Nəvai söyləmiş. Qövsi. Kəlağayı gülgəz, libası əlvan; Bir güli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təravətlənmək — f. 1. Təzələnmək, tərlənmək, lətafətli olmaq. Sulandıqda güllər təravətlənir. – Aralanır buludlar; Təravətlənir otlar. A. S.. 2. Sərinləşmək, sərin olmaq. Hava təravətlənir. 3. Sağlamlaşmaq, gümrahlaşmaq, canlanmaq. Dağda adam təravətlənir. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərif — sif. <ər.> 1. İncə. Zərif çiçəklər. Zərif əl. Zərif yun. – <Əbdüləli bəy:> Qadın vücudu zərif z. yaranmışdır, odur ki, qədimlərdə qadınlar gəcavə ilə gəzirdilər. C. C.. Varlığın nə zərif z. yarandı sənin; Gözlə görünməyən bir aləmin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
